Fatiha el Madani woont en werkt in Hoge Vucht. Als fysiotherapeut ontmoet ze veel mensen uit de wijk en hoort zowat er speelt. Daarom zat ze een tijdje in de initiatiefgroep van Verbeter Breda. Ze praatte met Bredanaars over hun wijk en hoe ze aankijken tegen het verschil tussen rijk en arm.
“Veel mensen die in Hoge Vucht wonen, ervaren de wijk helemaal niet zoals buitenstaanders dat doen”, vertelt Fatiha. “Ze wonen hier graag en voelen zich hier thuis. Maar als je met ze praat over de toekomst en welke kansen hun kinderen zullen hebben, dan heb je een heel ander gesprek. Want het doet zeer dat hun kinderen misschien moeilijker aan een baan kunnen komen, omdat ze een andere achternaam of afkomst hebben...”
Jezelf zijn
Fatiha vindt het jammer dat veel Bredanaars een negatief idee hebben van de wijk Hoge Vucht. “Ik woon graag in Hoge Vucht en vind het echt een mooie wijk. Met veel groenvoorziening en het winkelcentrum als centrale ontmoetingsplek. Hier word je niet nagekeken omdat je een hoofddoek draagt, juist geen hoofddoek draagt, of paars haar hebt. Omdat de bewoners zo divers zijn, valt niemand op en kan iedereen zichzelf zijn. Dat vind ik heel fijn.”
“Maar de scheiding tussen rijk en arm is er wel in Breda”, weet de fysiotherapeute. “En als het zo doorgaat, wordt het echt een groot probleem. Het zou goed zijn als er in elke wijk verschillende mensen wonen: de kansrijkere en kansarme Bredanaars door elkaar heen. Want juist omdat we allemaal verschillend zijn, kan contact met die ander ons iets brengen; we kunnen leren van elkaar. En vele verschillende gekleurde hokjes samen vormen vaak een mooi mozaïek.”
Elkaar leren kennen
De van oorsprong Marokkaanse denkt dat Breda als eerste moet investeren in de jeugd. “Daar liggen kansen! Het zou goed zijn als bijvoorbeeld scholen meer gaan samenwerken. Dan komen kinderen al jong met elkaar in contact en leren ze wat 'normaal' is in de maatschappij. Dat kan ook door kinderen met verschillende achtergronden samen te laten komen bij sportclubs, op festiviteiten of bij andere activiteiten. Zodat ze elkaar leren kennen vanuit een gedeelde interesse, bijvoorbeeld omdat ze allemaal houden van voetbal. Je leert elkaar dan meer kennen als mens, in plaats van als iemand uit een andere wijk met een andere culturele achtergrond. En dat is al een hele grote winst!”
